Het probleem emotie eten komen wij veel tegen in onze praktijk. Soms schakelen wij de hulp in van een psychotherapeut. Dit natuurlijk altijd na overleg met de cliënt. Mensen die aangeven hun hele leven lang al te lijnen komen vaak, elke keer weer, dezelfde valkuilen tegen. Deze valkuilen zorgen ervoor dat ze na een periode van afvallen en goede voeding weer in het oude patroon vervallen van verkeerd eet- en/of beweeggedrag. Door naast voedingsbegeleiding van de diëtiste deze valkuilen aan te pakken behalen we een resultaat voor de lange termijn. Want niemand wil toch elke dag/week/maand of jaar opnieuw beginnen?
Jacco Bouwes Psychotherapeut bij Praktijk 4 You heeft voor onze website een stuk geschreven over emotie eten. Voor meer informatie over de praktijk van Jacco en Mirjam Bouwes verwijzen wij u graag naar de website van Praktijk 4 You
Emotie eten
Bij afvallen komt meer kijken dan alleen het aanpassen van de eetgewoontes en lichaamsbeweging. Je bent er namelijk niet alleen lichamelijk maar juist als geheel mens mee bezig. Daarmee bedoel ik dat je gedachten, emoties en je sociale omgeving daar mee ook van grote invloed zijn. Want vooral bij overgewicht speelt emotie-eten een grote rol en dan is eten zowel je beste vriend als je grootste vijand. Als je je alleen maar richt op eten en niet eten zie je niet meer wat het diepere probleem is terwijl het daar nou vaak net om gaat.
Bij emotie-eten worden vervelende emoties vertaald naar een honger gevoel. Allerlei emoties kunnen eten uitlokken zoals boosheid, teleurstelling, eenzaamheid, verveling en verdriet. Bij emotie-eten ga je vaak eten terwijl daar lichamelijk geen aanleiding voor is. Je hebt geen maaghonger of trek, maar harthonger, een emotionele behoefte om te eten.
Emotie-eten kan wijzen op verborgen emotionele problemen die vaak samen gaan met weinig zelfrespect en zelfvertrouwen. Dit kan een gevoel van emotionele leegte te weeg brengen en kan gevoeld worden als lichamelijke honger. Emotionele leegte wordt dan opgevuld met eten om jezelf te troosten. Hoewel eten op korte termijn een gevoel van troost kan bieden, lost het de emotionele leegte niet op, ook al eet je nog zo veel. Vaak om daarna met een schuld gevoel achter te blijven.
Emoties worden vermeden omdat nooit geleerd is om hier met een effectieve manier mee om te kunnen gaan. Heel simpel gezegd is juist het accepteren en aangaan van deze emoties en gevoelens heel belangrijk, ook al zijn ze nog zo vervelend. Wat vroeger niet geleerd is krijg je altijd een nieuwe kans voor en vraagt om een nieuw levenspatroon.
Verandering van dit patroon zal niet zonder tegenwerking gaan omdat de huidige bekende situatie veiligheid en een bepaald vertrouwen biedt, simpelweg omdat het al zolang aanwezig is. Stappen buiten deze ‘comfortabele’ zone is vaak eng omdat het onbekend is.
Ook gedachtes zoals ‘je kunt het toch niet’ en ‘ik kan er niets aan doen, ik ben altijd al zo geweest’ gaan een rol spelen en hebben als doel je vooral in het oude bekende spoor gevangen te houden. Ook excuses als: ‘ik moet eerst in de juiste stemming zijn’ of ‘ik heb geen gezondheidsklachten, dus het valt allemaal wel mee’ komen om de hoek kijken. Bij deze is het zaak om zelf de regie in handen te leren nemen en zelf te bepalen wat er gaat gebeuren of juist niet.
Wanneer je je lichaam leert accepteren en met respect behandelt, zul je minder stress ervaren en ook minder de neiging hebben om te eten als je helemaal geen honger hebt. Jezelf te dik voelen leidt al snel tot schuldgevoel, schaamte en zelfbestraffing. Dat kan dan uiteraard weer uitmonden in emotie-eten. Door stil te staan bij een gevoel of een emotie stel je jezelf de vraag: waar heb ik echt honger naar? Vaak is dat naar liefdevolle aandacht en waardering. Stel jezelf de vraag: wat wil ik werkelijk? Hierdoor kan je keuzes maken die in overeenstemming zijn met je diepste wensen om zo weer de balans in je leven terug te kunnen krijgen.
Haal het woord streefgewicht van je lijstje, wacht niet met leven tot de weegschaal je toestemming geeft en ga een nieuw avontuur tegemoet.
